Vandaag staan wij stil bij al die gepassioneerde professionals die vaak onder moeilijke omstandigheden zorg en behandeling geven aan mensen met bewustzijnsstoornissen. Er is immers altijd te weinig tijd. Er is vaak gebrek aan de juiste voorzieningen of er is weinig begrip bij collega’s die niet bekend zijn met deze patiënten. Wij ontmoeten professionals met heel veel geduld, met oog voor de kleinste verandering, bewust van alle prikkels in de omgeving die een rol spelen bij het wel of niet reageren van de patiënt. Professionals die over de grenzen van het eigen domein heen kunnen kijken. Maar die ook op het juiste moment een stapje terug kunnen doen om een collega de ruimte te geven. Professionals die doorgaan waar anderen stoppen. Die er zijn voor de familie, hen steunen, uitleg geven en soms gewoon stil zijn met hen omdat er nog zoveel vraagtekens zijn. Professionals die er zijn voor elkaar, die het aandurven om te pionieren. Ook deze professionals lijken binnen de Nederlandse gezondheidszorg soms een vergeten groep. En dat vinden wij volkomen onterecht. Hulde, hulde, hulde!